ခရီးသြားေနစဥ္ အသစ္မတင္ႏိုင္ေသးပါ
ဒါေၾကာင့္....ငယ္ငယ္က ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလးႏွစ္ပုဒ္ ျပန္လည္ခံစားခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၂) ႏွစ္ ေလာက္က
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရင္ထဲမွာ ကာရန္ကဗ်ာေလးေတြ လႊမ္းမိုးခံရတုန္းပါဘဲဗ်ာ။
ခရီးသြားေနစဥ္ ။
ဂႏၳ၀င္ ကဗ်ာေလးႏွစ္ပုဒ္နဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ ငါ့အိမ္ေလးရယ္
““ထာ၀ရ””
ငယ္အလွဆုိတာ
တကယ္ဘ၀ မဟုတ္ေသးပါဘူး
အလွေတြ ေ၀ဆာလို႔
ဘ၀ေန အေျခရာကုိ ေမ့ၿပီး
မာနကုိ ေၾကျငာလုိက္ပါနဲ႔ ကေလးရယ္။
အေတြးမမွားဘဲ
၀န္းက်င္ကုိ အေလးထားဘုိ႔ရာ
ေမတၱာသေဘာနဲ႔
ခ်စ္စြာေသာ ကေလးကို
အေရးေလးျပၿပီး
ေဆးေလးတစ္ခြက္ မွ်တာပါ။
ကုိယ့္အတြက္ေတာ့
ေဒါသပဲ ႀကီးႀကီး
မာနပဲ ႀကီးႀကီး
အသီးသီးေသာ အျပစ္ေတြပယ္
အခ်စ္ေတြဆယ္ၿပီး
တကယ္မၿငီးႏုိ္င္တဲ့ အျဖစ္
အခ်စ္အခ်စ္ ထာ၀ရ ခ်စ္ေနမွာပါကြယ္။
““ဘ၀ရထား””
တခ်ဳန္းခ်ဳန္းခုတ္အျပင္း
ဒီရထားတစ္စင္းေပၚ
စီးနင္းလုိက္ပါရင္း
ၿငိမ့္ေျငာင္းျခင္း အရသာ
ခဏမၾကာ ေတြ႔ထိ
အေလ့ရွိသည္ အဟုတ္ႀကံ
ဒုကၡံေတြလည္း ရွိခဲ့ေပါ့။
ျပဳသမွ် ႏုယ
ယခုလွတာ အတိတ္ေကာင္း
ျပဳသမွ်ဟာ အနာဂတ္မွာေပါင္း
ေကာင္းမေကာင္း အေၾကာင္းရဲ ့ စီမံခ်က္ေပါ့။
ဒီရထား
အမည္စကားတစ္ခုရဲ ့ ဘ၀
လွလွဆုိးဆိုး
အမ်ဳိးမ်ဳိးမေတြး
တေရးေရး ေျပးဆြဲ
ဘယ္မလဲ ဘူတာ
လူတကာ သိရင္ေတာ့။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 ေ၀ဖန္ခ်က္:
္ရင္ထဲမွာ ကာရန္ကဗ်ာေလးေတြ လႊမ္းမိုးခံရတုန္းပါဘဲဗ်ာ။---တဲ့လား။
ရင့္က်က္မလာလို႔လား မသိဘူး။
္ကာရန္ကဗ်ာေလးေတြ အခုထိ လႊမ္းမိုးခံခ်င္ေနတုန္းပါဘဲ။
ကာရန္မရွိ တံုးတိတိ-ထင္တံုးပါပဲ။
Post a Comment