ကိုယ္ထင္ရင္ ကုတင္ေရႊနန္းလို႕ စကားပံုကဆိုခဲ့ပါသည္။ အထင္သည္မျမဲခဲ့ပါ။ ေျပာင္းလဲခဲ့ရပါျပီ။ ဒီေတာ႕ ကုတင္သည္ ေရႊနန္းမဟုတ္ပဲ သူမအတြက္ အလွ်ံျငီးျငိီးေတာက္ေလာင္ေနေသာ သံေႏွာင္အိမ္ျဖစ္ခဲရပါေလျပီ။
"ခ်ိဳရယ္ မင္းရဲ႕အျပစ္ကင္းတဲ့ အျပံဳးေလးရယ္၊ ၀ါ၀င္းတဲ႕အသားေလးရယ္ဟာ ကိုယ္႕ကိုပထမဆံုးဖမ္းစား လိုက္တာပါပဲ"
ခ်စ္သူ၏ေႏြးေထြးေသာစကားသံမ်ား
"မခ်ိဳရယ္ ညည္းအိမ္ေထာင္က် သိပ္ကံေကာင္းတာပဲ" ဘ၀တူမိန္းကေလးမ်ား၏ ခ်ီးက်ဴးမွုကိုခံရေသာအခါ သူမမပြင္႕တစ္ပြင္႕ျပံဳးျပခဲ႕ပါ
သူမ၏ပီတိလွုိင္းတို႕စတင္ညစ္ႏြမ္
"ခ်ိဳမင္းကိုယ္တို႕ မြတ္စလင္ဘာသာထဲ၀င္ရမယ္.။"
"ဟင္..ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ႕ဘာသာယူလို႕
"မရဘူးခ်ိဳ ကို္ယ္႕ခင္ပြန္းရဲ႕ဘာသာကို ဇနီးသည္ကလိုက္ယူရတာ ကိုယ္တို႕ မြတ္စလင္ ဘာသာရဲ႕ထံုးစံပဲ၊ ဒါေႀကာင္႕ခ်ိဳမျဖစ္မေနေျပာင္းမွ
"အကိုပဲလက္ထက္ျပီးရင္ခ်ိဳ႕အလို
"ေအးေလ အားလံုးခ်ိဳ႕အလိုက် ထားတယ္ေလ အခုခ်ိဳ႕မွာ တီဗီြ၊ ဗီစီဒီ၊ ေရခဲေသတၱာ၊ အဲယ္ကြန္း၊ တယ္လီဖုန္း၊ သြားစရာရိွရင္ကား အားလံုးျပည္႕စံုေနျပီ။ ဒါေတြအားလံုး ခ်ိဳ႕ကိုခ်စ္လြန္းလို႕ ကိုယ္ျပည္႕ျပည္႕စံုစံုထားေပးတာ
အိမ္ေထာင္ရွင္မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕
"ဟယ္...အေမလာတယ္၊ ၀မ္းသာလိုက္တာအေမရယ္ သမီးေလ အေမ႕ကို အရမ္း ေအာက္ေမ႕ေနတာ၊ အေမေနေကာင္းတယ္-ေနာ္"
"ေအး..ေကာင္းပါတယ္သမီးရယ္၊ အေမလည္း ငါသမီးသားဦးေလးေမြးတယ္ ႀကားကတည္းက လာခ်င္ေနတာ အိမ္မွာေလးခ်က္ျပဳတ္ေရး တာ၀န္လက္လြဲလို႕ မရတာနဲ႕ ေတာ္ေတာ္နဲ႕မလာျဖစ္ဘူး။ ဒါနဲ႕ငါေျမးႀကီး ႀကည္႕စမ္းပါ ရေစအံုးဟယ္။ ငါ႕မွာ ေျမးဦးသကၤန္းခ်ီရေတာ႕မွာဆိုေတာ
အမွတ္မထင္ ေျပာလိုက္ေသာ မိခင္ေဒၚရင္၏စကားသံေႀကာင္႕ သူမထိပ္ထိပ္ျပာျပာ ျဖစ္သြားရသည္။ သူမ၏ ခင္ပြန္းက မီးဖိုခန္းမွာ ထမင္းစားေနခိုက္ျဖစ္၍ ေတာ္ေပေသးသည္။ ေဒၚရင္ကေတာ႕ သူမအျဖစ္ကိုမသိရွာပဲ ကေလးကိုေကာက္ယူေပြ႕ခ်ီေခ်ာ႕ျမဴေ
........*................*....
အႀကားအျမင္ဗဟုသုတနည္း၍ ရိုးသားလြန္းေသာမိခင္ႏွင္႕ မြတ္လင္ဘာသာ၀င္ ခင္ပြန္းသည္တို႕အႀကား ပဋိပကၡမျဖစ္ေစရန္ သူမသတိႀကီးစြာထား၍ ဂရုစိုက္ခဲ႕သည္႕ႀကားမွာပင္ ျပႆနာက ရိုင္းျပစြာ၀င္ေရာက္လာခဲ႕ ပါသည္။
"ဒီမွာခ်ိဳ မင္းအေမလုပ္ပံုေကာင္းေသးရဲ႕လား"
"ဟင္...အေမဘာလုပ္မိလို႕လဲ"
"ဘာလုပ္ရမွာလဲကြ မနက္ကဘုန္းႀကီးတစ္ပါးကို ဆြမ္းထြက္ေလာင္းတာ ငါကိုယ္တိုင္ ျမင္လိုက္လို႕ေပါ႕"
"ေႀသာ္-အစ္ကိုရယ္ ရြာမွာလဲ အေမက ေန႕တိုင္း ဒီလိုဆြမ္းေလာင္းေနက်ေလ။ ဒီမွာလည္း ထမင္းဟင္းအဆင္သင္႕က်က္ျပီးသားျ
"မလိုခ်င္ဘူးကြာ- သူအိမ္မွာသူဘာလုပ္လုပ္ ငါ႕အိမ္မွာ ငါမႀကိဳက္တာမလုပ္ရဘူး။ ဒီကိစၥမင္းေျပာရင္ေျပာ မင္းမေျပာရင္ငါေျပာရလိမ္႕မယ္။"
"အို-အကိုေျပာစရာမလိုပါဘူး၊ ခ်ိဳ႕ဘာသာအဆင္ေျပေအာင္ႀကည္႕ေျပာ
မိခင္အား ရန္လိုထိပါးလာမည္႕ကိစအတြက္ သူမႀကမ္းတမ္းစြာ တုန္႕ျပန္လိုက္ခ်င္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ျပႆနာက ပိုႀကီးထြားလာႏိုင္သည္႕အတြက္ နာက်င္မွုတို႕ေရာစြက္ေနေသာေဒါ
သ႔ူမိခင္ျပန္ေသာေန႕တြင္ ေမာ္တင္သေဘၤာဆိပ္သို႕ သူမကိုယ္တိုင္လိုက္ပို႕ျဖစ္သည္။ ကားေပၚက အဆင္းမွာပင္ ယခင္ကသူမႏွင္႕အတူေစ်းေရာင္းခဲ႕ေ
"ဟယ္-မခ်ိဳ၀လာလုိက္တာဟယ္၊ သူေဌးမရုပ္တကယ္က်တယ္သိလား၊ နင္ငါတို႕ကိုသတိရေသးရဲ႕လား-ဟင္။ ငါ႕မွာေတာ႕နင္႕ကိုေန႕တိုင္းသတိ
"ေအးမာရယ္-ငါလည္းနင္တို႕ကိုသတိ
"ေႀသာ္ ဒါနဲ႕မခ်ိဳ-ဒီႏွစ္ရြာဦးေက်ာင္း
"ေအးဟယ္ငါလာခ်င္လုိက္တာ နင္တို႕ေျပာမွ ငါရြာကိုပိုျပီးေတာင္သတိရလာတယ္။
ေျပာသာေျပာရသည္ သူမဘ၀သည္ ရြာကစည္ကားလွေသာအလွဴပြဲ၊ ကထိန္ပြဲမ်ားႏွင္႕ အဆက္ျပတ္ခဲ႕ရျပီျဖစ္သည္။ "မည္႕သည္႕ပြဲေတာ္ကုိမွ်မသြားရဟု
အျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ကားေပၚလိုက္ပါရင္း ရြာကပြဲေတာ္ေတြအေႀကာင္း သူမေတြးေနမိသည္။ သူမ၏ အပ်ိဳစင္ဘ၀ အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားသည္ ရြာမွပြဲေတာ္ရက္မ်ားပင္ ျဖစ္ခဲ႕ရသည္။ အလွဴပြဲ၊ ဘုရားပြဲ၊ ရိွျပီဆိုလွ်င္ တေဒါက္ေဒါက္ ဓါးခ်က္သံေလးမ်ားျဖင္႕ စည္းခ်က္ညီညာေသာ ႀကက္သြန္လွီးပြဲမွာ သူမပါ၀င္စျမဲ။ ကြမ္းေတာင္
ပန္းေတာင္ကိုင္အဖြဲ႕ႏွင္႕ အမ်ိဳးသမီးေ၀ယ်ာ၀စၥအဖြဲ႕မ်ားတြ
*................*...........
ဤခုႏွစ္ဆူကုန္ေသာ......ျမတ္ဘုရာ
သူမတို႕ေနရာႏွင္႕ မလွမ္းမကမ္းတြင္ရိွေသာ မဟာသိမ္ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတိုက္မွ လြင္႕ပ်ံလာေသာအသံခ်ဲ႕စက္အသံ။ ဤသီခ်င္းသံသည္ ရြာမွာအလွဴဘုရားပြဲရိွတိုင္း ဖြင္႕ေနက် သီးခ်င္းသံျဖစ္သည္။ အခုမွပို၍တမ္းတစြာ နားေထာင္ျဖစ္သည္။ ရြာကိုပို၍သတိရမိသည္။
သူမတို႕အရပ္တြင္ အလွဴအစေန႕တြင္ အသံခ်ဲ႕စက္ေရာက္သည္ႏွင္႕တျပိဳင္
အလွဴအိမ္ကေကၽြးေမြးေသာ သီးစံုခ်ဥ္ေရဟင္း၊ ငံျပာရည္ခ်က္၊ တို႕စရာတို႕ျဖင္႕ ကေလးလူႀကီးအားလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါးစားေသာက္က်ေတာ႕မည္။
ဤသီခ်င္းႏွင္႕ စိတ္ကူးထဲကရြာအလွဴပြဲ၏ပံုရိပ္ျ
ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအတြင္း၀င္၍ ဘုရား၀တ္ျပဳေနသူမ်ား၊ က်က္သေရရိွလွေသာ ျမင္ကြင္းအစံုကို သူမလြမ္းေမာစြာ ေငးႀကည္႕ေနမိသည္။ ျဖစ္လိုရာျဖစ္ေစေတာ႕ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွ ေငြသံုးေထာင္က်ပ္ကို ထုတ္ယူ၍ ခပ္သုတ္သုတ္သြားလွဴလိုက္သည္။ ဘ၀တသက္တာအတြင္းမွာ အရသာအရိွဆံုးအလွဴဟု သူမဘာသာမွတ္ခ်က္ျပဳရင္း ႀကည္ႏူးလိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း။
..............................
"ဒကာမႀကီး-ကိုရင္တစ္ပါးဆြမ္းခံႀ
သကၤန္းကို သပ္ရပ္စြာရံုထားေသာ ကိုရင္ႏွစ္ပါးက သူမကိုျမင္၍ ဆြမ္းဖိတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘာသာျခားအမ်ား စုေနထုိင္ေသာ ဤေနရာတ၀ိုက္တြင္ ျမန္မာရုပ္ေပၚလြင္ေနေသာသူမကို ေတြ႕လိုက္၍ အားကိုးတႀကီး ဆြမ္းဖိတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ႕ ကိုရင္မ်ားကိုခပ္ေတြေတြႀကည္႕ေ
"အရွင္ဘုရား တပည္႕ေတာ္.......?........မြတ္
တစ္ဆို႕ေနေသာ လည္ေခ်ာင္းအတြင္းမွ သူမ အသံေခ်ာက္ကပ္စြာ ထြက္ေပၚလာသည္။ ကိုရင္မ်ားကသူမကို ဘာသာျခားဟုတ္ပါ႕မလားဟု သံသယအႀကည္႕ျဖင္႕ ႀကည္႕၍ လွည္႕ျပန္သြားႀကေလျပီ။
အလွဴအတန္း ရက္ေရာေသာအဘိုးအဖြားတို႕၏ေျမးျ
ငိုရွိုက္ပစ္လိုက္သည္။
.......*.........*............
တိတ္ဆိတ္ေသာပတ္၀န္းက်င္ ခပ္စိမ္႕စိမ္႕ေလႏုေအး ႀကည္ႏူးဖြယ္ဆည္းလည္းသံတို႕ကို ခံစားရင္း အလင္းေရာင္ခပ္ေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ေအာက္
"ဟင္-ငါေရႊတိဂံုဘုရားကို အိမ္မက္မက္ေနတာပါလား။ ေႀသာ္....မခ်ိဳရယ္.. ဘုရားက ညည္းကို အျမင္မွန္ျပေနပါလား။ ခ်စ္သမီးက ကိုယ္႕ရဲ႕ဘာသာကိုစြန္႕ခြာသြားေ
သူမတီးတိုးစြာေရရြတ္မိသည္။ မိုးစင္စင္လင္းသြားသည္႕တိုင္ ဆက္၍အိပ္မရေတာ႕။ ျမင္သိစိတ္၏အာရံုမွာ အိမ္မက္ထဲကေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ ပံုေတာ္ျမင္ကြင္းက ေဖ်ာက္ဖ်က္မရေတာ႕။ ေန႕လည္ထမင္းစားျပီးသည္ႏွင္႕ သားေလးကိုေခၚကာ ေရႊတိဂံုဘုရားသို႕ ထြက္လာခဲ႕သည္။ သူမခင္ပြန္းအျပင္ သြားခိုက္ျဖစ္၍ အိမ္တံခါးကို ပိတ္ထားခဲ႕သည္။ ျဖစ္လိုရာျဖစ္ေစေတာ႕ ေနာက္ျပႆနာေနာက္မွ ႀကည္႕ရွင္းေတာ႕မည္။ အိမ္မက္ထဲကအတိုင္းပါပဲ ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးက ဆည္းလည္းသံကလံုကလင္မ်ားျဖင္႕ ေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုလွ်က္ ရိွ၏။ ဤေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးအား သူမတသက္တာဖူးခြင္႕မရေတာ႕ဟု ထင္မွတ္ထားခဲ႕ရာ ယခုေတာ႕ စြန္႕႔စြန္႕ စားစား ဖူးျမင္ခြင္႕ရလိုက္ေသာေႀကာင္႕ စိတ္ႀကည္ႏူးခ်မ္းေျမ႕မွု အျပည္႕ျဖင္႕ အားပါးတရရိွခိုးပူေဇာ္လိုက္သည္။ သို႕တိုင္ေအာင္ဖူးျမင္၍မ၀ႏိုင္ေ
"အမား...ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္"
အနီးတြင္ထိုင္ေနေသာသားေလးက သူမအား နားမလည္ဟန္ျဖင္႕ေမးလိုက္သည္။
"ေႀသာ္--သားသား--အမားဘုရားရိွခိ
သားေလးကိုသူမရင္ခြင္ထဲထိုင္ေစလိ
"သားသားလိုက္ဆိုစမ္း အမားဆိုသလိုလိုက္ဆိုစမ္း ..........
..ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ.......၊
ဓမံၼ သရဏံဂစၦာမိ....၊
သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ။
သားေလးကို တုိင္ေပးရင္း သူမေရာသားေလးပါ သရဏဂံုေဆာက္တည္ျပီး ျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူလိုက္သည္။
..............**------**-----
ဘုရားကျပန္လာျပီး ေနာက္တေန႕မွာပင္ သူမခင္ပြန္းက ဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္လြန္းေသာ စကားတစ္ခြန္းျဖင္႕ တိုင္ပင္ခဲ႕ပါသည္။
"ခ်ိဳ-သားေလးကိုကို၀တ္ေက်ာင္းေ
"အို-သားေလးက.. အခုမွေလးႏွစ္ေက်ာ္ရံုေလးရိွေသး
"ကို..ဆရာတစ္ေယာက္နဲ႕တိုင္ပင္ျ
ဆႏၵ၏ေနာက္မွာအာဏာတို႕ ေရာစြက္ေနေသာ သူမခင္ပြန္း၏စကားလံုးမ်ားကို သူမေတာ္လွန္တားျမစ္ႏိုင္စြမ္း မရိွခဲ႕ပါ။
.....................**.......
သူမခင္ပြန္းႏွင္႕သားေလးတို႕ ထြက္သြားျပီး တစ္နာရီခန္႕အႀကာမွာ သူမအမည္ကို အေရးတႀကီး ေခၚသံႀကားလိုက္ရသည္။
"မခ်ိဳ-----မခ်ိဳ----မခ်ိဳ"
"ဟဲ႕----အီမန္ဘာလို႕ဒီေလာက္အေရး
"အစ္မေယာက်္ားမွာသြားတယ္ .. ၀တ္ေက်ာင္းကအျပန္ အစ္မတို႕ကေလး ကားတိုက္ခံရလို႕ ..အဲဒါ ေဆးရံုကိုအျမန္လိုက္ခဲ႕ပါတဲ႕"
"ဘာ..သားေလးကားတိုက္ခံရလို႕"
သူမရင္ထဲ မီးစႏွင္႕ထိုးသြင္းခံရသကဲ႕သို႕ ခံစားလိုက္ရသည္။ ရပ္ထားေသာ ႀကမ္းျပင္ေနရာသည္ ဦးစိုက္ကၽြမ္းျပန္ ျဖစ္သြားသည္ဟု မွတ္ထင္လိုက္ရသည္။ ေဆးရံုကိုအျမန္ဆံုးလိုက္သြားလို
"ခ်ိဳ--ကိုယ္တို႕သားေလးဆံုးရတာ ဘာေႀကာင္႕လဲသိလား"
"သိတယ္ေလ--ရွင္႕ေႀကာင္႕ေပါ႕။ ဗလီကုိေခၚသြားလို႕ေပါ႕။ ကၽြန္မေခၚမသြားနဲ႕အံုးလို႕ တားပါလွ်က္နဲ႕ ဇြတ္အတင္းေခၚသြားတယ္။ ရွင္႕ေႀကာင္႕ကၽြန္မသားေသရတာေလ။"
သားေလးအတြက္ ခံစားခဲ႕ရေသာ နာက်င္မွုႏွင္႕ေဒါသတို႕ ေရာစြက္ေနသည္ေႀကာင္႕ သူမႀကမ္းတမ္းစြာေျပာဆိုပစ္လိုက္
"ေအးငါလည္း အဓိကတရားခံဘယ္သူလည္းဆိုတာ သိေစခ်င္လို႕ မင္းကိုေမးတာ။
သားေလးမဆံုးခင္ေန႕က အျပင္သြားတဲ႕ကိစၥ အိမ္နီးခ်င္းေတြေျပာလို႕ ငါအားလံုးသိျပီးျပီ။
သားေလးကို မင္းတို႕ေရႊတိဂုံဘုရားေခၚမသြား
"အို--ရွင္မဆိုင္တဲ႕ကိစၥကိုလာျ
"ေအးသူမ်ားေတြအတြက္ မထူးဆန္းေပမယ္႕ မင္းအတြက္ထူးဆန္းတယ္ကြ မင္းကိုယ္မင္း ျပန္ေမးႀကည္႕စမ္း။ ဘာ--ဘာသာ၀င္လဲဆိုတာ၊ မင္းက မြတ္စလင္ဘာသာ၀င္ျဖစ္ေနၿပီေလ"။
သူမရယ္သြမ္းေသြးရင္းျပန္လည္ေခ်
"ဟင္း--ဟင္း--ဟင္း၊ ကၽြန္မလား ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေလ။ ကၽြန္မေရႊတိဂံုဘုရားႀကီးဆီမွာ သရဏဂံုေဆာက္တည္ျပီးသြားျပီ အခုကၽြန္မဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္ေနျပီေ
"ဘာ---ဘာေျပာတယ္။ မင္းေစာ္ကားတယ္ေပါ႕။ ငါတို႕ဘာသာထဲ၀င္ျပီး တျခားဘာသာ ျပန္ေျပာင္းတယ္ေပါ႕"
"ေစာ္ကားတာမဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရး
"ေအး--ဒါဆိုရင္ေကာင္းျပီေလ အိမ္မွာရိွတဲ႕ပစၥည္းကိုေတာ႕ မင္းဘာတစ္ခုမွ ရလိမ္႕မယ္မထင္နဲ႕ မင္းႀကိဳက္တဲ႕ ေနရာသြားႏိုင္တယ္"။
သူမအ၀တ္အစားမ်ားကို အိမ္ေထာင္က်စဥ္က ယူလာခဲ႕ေသာအိတ္ျဖင့္ ထည္႕၍ သေဘၤာဆိပ္သို႕ ထြက္လာခဲ႕သည္။ သူမအတြက္ ေရွ႕ဆက္ျပီးလုပ္ရမည္႕အလုပ္ႏွင္႕ သြားရမည္႕ေနရာအတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ခိုင္မာစြာ ခ်လိုက္သည္။ ခရီးသည္မ်ား နားေနခန္းသို႕၀င္၍ စာတစ္ေစာင္ေရးလိုက္သည္။
......xxxxxxx...............
"ေအးမာ၊ မေဆြ၊ ခင္မိုး။ ငါစာေရးလိုက္ပါတယ္။ နင္တို႕ဒီစာကို ဖက္ေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ငါဟာမခ်ိဳအျဖစ္နဲ႕မဟုတ္ေတာ့ပဲ ေလာကီကိုစြန္႕ခြာသြားတဲ့သီလရွင္
နင္တို႕ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း
မခ်ိဳ
...........xxxx..............
စာအိတ္ကိုပိတ္၍ ဧရာ၀တီသေဘၤာစာေရးႀကီးအား သူမတို႕ရြာသို႕ ေပးဘို႕ရန္ မွာႀကားလိုက္သည္။ ဤစာသည္ ဆံုးရွုံးခံဘ၀ျဖင္႕ရင္း၍ရခဲ႕ေသာ သူမ၏ ေနာင္တေ၀ဒနာမ်ား အတြက္ သူမတက္ႏိုင္ေသာအစားထိုးကုသမွုဟု ခံယူလိုက္သည္။
သေဘၤာမ်ားဥဒဟိုသြားလာေနေသာရန္ကု
------------------------------
ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
(ဤ၀တၳဳတိုေလးသည္ အျဖစ္ပ်က္မွန္တစ္ခုအား အေျခခံျပီး ခံစားေရးဖြဲ႕ထားေသာ ၀တၳဳတိုတပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။)
အီးေမးမွ ရေသာ ၀တၳဳတုိေလးကုိ တင္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
0 ေ၀ဖန္ခ်က္:
Post a Comment