ခရီးသြားေနစဥ္ အသစ္မတင္ႏိုင္ေသးပါ
ဒါေၾကာင့္....ငယ္ငယ္က ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလးႏွစ္ပုဒ္ ျပန္လည္ခံစားခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၂) ႏွစ္ ေလာက္က
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရင္ထဲမွာ ကာရန္ကဗ်ာေလးေတြ လႊမ္းမိုးခံရတုန္းပါဘဲဗ်ာ။
ခရီးသြားေနစဥ္ ။
ဂႏၳ၀င္ ကဗ်ာေလးႏွစ္ပုဒ္နဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ ငါ့အိမ္ေလးရယ္
““ထာ၀ရ””
ငယ္အလွဆုိတာ
တကယ္ဘ၀ မဟုတ္ေသးပါဘူး
အလွေတြ ေ၀ဆာလို႔
ဘ၀ေန အေျခရာကုိ ေမ့ၿပီး
မာနကုိ ေၾကျငာလုိက္ပါနဲ႔ ကေလးရယ္။
အေတြးမမွားဘဲ
၀န္းက်င္ကုိ အေလးထားဘုိ႔ရာ
ေမတၱာသေဘာနဲ႔
ခ်စ္စြာေသာ ကေလးကို
အေရးေလးျပၿပီး
ေဆးေလးတစ္ခြက္ မွ်တာပါ။
ကုိယ့္အတြက္ေတာ့
ေဒါသပဲ ႀကီးႀကီး
မာနပဲ ႀကီးႀကီး
အသီးသီးေသာ အျပစ္ေတြပယ္
အခ်စ္ေတြဆယ္ၿပီး
တကယ္မၿငီးႏုိ္င္တဲ့ အျဖစ္
အခ်စ္အခ်စ္ ထာ၀ရ ခ်စ္ေနမွာပါကြယ္။
““ဘ၀ရထား””
တခ်ဳန္းခ်ဳန္းခုတ္အျပင္း
ဒီရထားတစ္စင္းေပၚ
စီးနင္းလုိက္ပါရင္း
ၿငိမ့္ေျငာင္းျခင္း အရသာ
ခဏမၾကာ ေတြ႔ထိ
အေလ့ရွိသည္ အဟုတ္ႀကံ
ဒုကၡံေတြလည္း ရွိခဲ့ေပါ့။
ျပဳသမွ် ႏုယ
ယခုလွတာ အတိတ္ေကာင္း
ျပဳသမွ်ဟာ အနာဂတ္မွာေပါင္း
ေကာင္းမေကာင္း အေၾကာင္းရဲ ့ စီမံခ်က္ေပါ့။
ဒီရထား
အမည္စကားတစ္ခုရဲ ့ ဘ၀
လွလွဆုိးဆိုး
အမ်ဳိးမ်ဳိးမေတြး
တေရးေရး ေျပးဆြဲ
ဘယ္မလဲ ဘူတာ
လူတကာ သိရင္ေတာ့။
ေ၀ဒနာ အလြမ္းေတြ ေထြးပုိက္ စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ေတြကုိပဲ နမ္း႐ႈိက္လုိ႔
အတူေနခြင့္မရွိတဲ့ ဘ၀ တစ္ျခမ္းပဲ့ ပန္းေဗဒါ
ႏွလုံးသား၊ ဆာေလာင္၊ မ်ဳိသိပ္၊ တိတ္တိတ္ကြဲ ေၾက
မွန္အစအနမ်ားၾကားမွာ ျမင္ေနရတဲ့ မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္း
အထီးက်န္ေန႔ရက္ေတြကုိ မေရမတြက္ႏုိ္င္ေအာင္ ပုိင္ဆုိင္ခဲ့ရတယ္
ခ်စ္ေၾကာင္း လြမ္းေၾကာင္း ဂ႐ုတစုိက္ရွိလုိေၾကာင္း ေျပာဖို႔ အသံဆာ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံ
ဒီလိုဘဲ ပုိးစုိးပက္စက္ ဆူေလာင္ေနတဲ့ အသဲက
နင့္နင့္သီးသီး တုန္ခါႏႈန္း အားအင္ ျပင္ထန္ ေလမုန္တိုင္း စိတ္ဆြရာသီ
ၿမိၿမိေသြးထားတဲ့ ဓားတစ္ေခ်ာင္း နင့္မ်က္လုံးထဲမွာ စိုက္ေထာင္လို႔
ထုိးလိုက္... ေငြ ့ ေငြ ့ ျပတ္ေတာင္းလု အပ္ခ်ည္မွ်င္ တစ္ပင္ေပၚမွာ ငါ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလး ရွိတယ္
ငါ ခ်စ္ဆုိရင္ ခ်စ္လုိ္္က္ ငါေခၚရင္ လာခဲ့လိုက္ အလုပ္ကိစၥ အေၾကာင္း အဆုိမတင္သြင္းနဲ႔
တိုးလုိက္...ငါ လွန္ဆိုရင္ လွန္လုိက္ နင္ အစကတည္း ဘာမွ ၀တ္မထားတာ ေကာင္းတယ္ ႏွလုံးသားကုိ
ႏွစ္ေယာက္သား အခ်စ္ကို ကုိယ္းကြယ္ ေနၾကမယ္ ပီးမွ ဘာေလးညာေလး လာမဆစ္နဲ ့
အဲဒီလိုမ်ဳိး ရြပိုးထိုးေအာင္ ငါ ေမွ်ာ္လင့္မိေပမဲ့ ေမွ်ာ္လင့္မႈမွာ ဂက္အိုးေပါက္ကြဲ
အခုေတာ့ ပုရြက္ဆိပ္ေတြ ၀ိုင္းကိုက္ခံေနရတဲ့ ထန္လ်က္ခဲေပၚမွာ အသဲ တစ္စုံ ပုိးစုိးပက္စက္
ဒီလိုဘဲ အေျဖညွိလို႔ မရတဲ့ အေလအလြင့္ ဆာေလာင္မႈ ႏြံအိုင္ေအာက္မွာ
လာ ငါ့လူ ေပါက္ ကြဲမႈေတြ ေလ်ာ့လာေအာင္ အက္တာနက္ဆိုင္က ကြန္ပ်ဴတာေတြ အကုန္ေပါက္ခြဲမယ္
လာ ငါ့လူ ေပါက္ ကြဲမႈေတြ ေလ်ာ့လာေအာင္ ႀကဳိးက်ဲေနတဲ့ ပလက္ေဖာင္းေတြ အကုန္ေပါက္ခြဲမယ္
လာ ငါ့လူ ေပါက္ကြဲမႈေတြ ေလ်ာ့လာေအာင္ ေသာက္မရေတာ့တဲ့ ဘီယာခြက္ေတြ အကုန္ေပါက္ခြဲေတြ
လာ ငါ့လူ ေပါက္ကြဲမႈေတြ ေလ်ာ့လာေအာင္ အျမည္းမပါတဲ့ ပန္းကန္ျပားေတြ အကုန္ေပါက္ခြဲမယ္
လာ ငါ့လူ ေပါက္ကြဲမႈေတြ ေလ်ာ့လာေအာင္ မခ်စ္တတ္တဲ့ ေကာင္မေလးေတြရဲ ့ အသဲႏွလုံးေတြ အကုန္ေပါက္ခဲြမယ္
ဒီလိုဘဲ ေလထြက္ေနတဲ့ စိတ္က လူးလူးလြန္ ့လြန္ ့ ရင္နာခြင့္ မရွိေအာင္ကုိ နာက်င္ေနတယ္။
စာမက်က္ခ်င္ေပမယ့္ ေက်ာင္းသားပဲ လုပ္ခ်င္ေနခ့ဲတယ္
မုန္ ့ဖိုးေတာင္းလို႔ လြယ္သလိုလို ဘာလိုလို ညာလုိလုိ ဟုိဟာလိုလုိ ဒီဟာလုိလို
လူႀကီးလုပ္ဖို႔ အသက္ႀကီးရမွာ ေၾကာက္ေၾကာက္ေနခဲ့
လူႀကီးလိုလို ကေလးလိုလုိ လိုလိုေတြနဲ႔ ေလာ္လီေနဆဲလူ။
ဆန္တစ္ခြဲ မရခ်င္ေန သူမ်ားအေၾကာင္း မေျပာပဲ မေနႏိုင္
ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ အရက္မူးၿပီး ပန္းကန္ျပားတစ္ခ်ပ္ ေပါက္ခြဲ
စသျဖင့္ ပါးစပ္က ေသြးသံရဲရဲ ညွီေဟာက္ေနတဲ့ အန္ဖတ္ေတြကို အန္ေနရတဲ့ အရသာ
စိတ္က လုိခ်င္မႈနဲ႔ ခါးစပ္ေနရမွ။
ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္း မသိတဲ့အခါ အင္တာနက္ေပၚကိုပဲ တက္တက္ေမွ်ာ္မိ
ကဗ်ာေတြကို အၿပဳိင္ေရဖ်န္းၾက ဒီဇိုင္းေတြ ၿပဳိင္ဆြဲၾက
ဟီ..ဟိ.. လို႔ ရယ္ရယ္ေနတဲ့ ဘေလာ့ေတြကို ပါးပိတ္႐ုိက္ခ်င္တယ္
နင္ ငါ့ကုိ ခ်စ္လား yes/no
အခ်စ္က ခ်က္စားလို႔မွ မရတာ။
လူစြမ္းမျပႏိုင္လို႔ကေတာ့ လူ ့အသင္းအပင္းက အေရြးခ်ယ္ခံရမွာမဟုတ္
တအိအိေပ်ာ္က်ေနတဲ့ ေရခဲတုံးႀကီးကုိ စိတ္က စုိးရိမ္တႀကီး ဖက္တြယ္ထား
အပ်င္းေျပ ေရဒီယုိနားေထာင္ဖို႔ ဓာတ္ခဲက အားမရွိ
အနာဂတ္မိုးက မထိတထိ ရြာေန။
ငါတို႔ ခ်စ္ခဲ့ၾကတုန္းက
အေျဖေပးၿပီး နင္ ထြက္ေျပးတယ္
လွည့္အၾကည့္မွာ အရွက္တရား မိုးဖြဲဖြဲေလးမ်ား ရြာခ်
ခ်စ္တယ္ ရွက္တယ္ ေၾကာက္တယ္။
ငါတို႔ခ်စ္ခဲ့ၾကတုန္းက
ႏွင္းဆီပန္းေတြထက္ လွပတဲ့ အၿပဳံးေတြ
ေလတိုက္တဲ့အခါ ေစာင္အတူၿခဳံၾက
မခ်စ္ဘဲ မနမ္းေၾကး။
စပယ္ပန္းေလးတစ္ပြင့္
နင့္မ်က္ႏွာေလးလုိ ႏုအိလို႔
ငါ့ႏွာေခါင္းက ငါးရံ ့တစ္ေကာင္လို ထိန္းရခက္။
ငါတို ့ ခ်စ္ခဲ့ၾကတုန္းက
တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ ့ နာမည္ေတြကြယ္ေပ်ာက္
စြယ္ေတာ္ရြက္ေလးတစ္ရြက္လို တစ္ဘ၀တည္း ထပ္ေနခဲ့ၾကတယ္။
ေရေအးေအးနဲ႔ မ်က္ႏွာ သစ္
ဘ၀မွာ ဒီလို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနရရင္ အေကာင္းသား
ေရကန္ထဲမွာ အေတြးစမ်ားကို လွမ္းျမင္ေနရ
““လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါတုိ႔
သဒၶါကြန္႔ျမဴး ပူေဇာ္အထူး ကို
ေမွ်ာ္ဖူး ဦးခိုက္ ခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား
ေအးျမ ၾကည္လင္ သန္႔ရွင္း စင္ၾကယ္လွေသာ
ဤေသာက္ေတာ္ေရခ်မ္းကုိ ဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းပါ၏ ဘုရား””
ပဲပလာတာ ဆုိင္တစ္ပြဲ ပါဆယ္တစ္ပြဲ
ေဘာလုံးပြဲေတြ အေၾကာင္း အငမ္းမရ ကုတ္ျခစ္
အရည္မရ အဖတ္မရ ကြမ္းယာ ၀ါးသလုိ
ေတာင္သြား ေျမာက္သြား ေလွ်ာက္သြားဖုိ႔
ေတာင္လုပ္ ေျမာက္လုပ္ ေရွာက္လုပ္ၾကည့္
စပြန္ဆာကိစၥ အဆင္မေျပ
For lunch ခပ္လန္႔လန္႔ ေန႔လယ္စာ
စိန္ေခၚရင္ တိမ္ေပၚထိ တက္ရမယ္
ကင္းၿမီးေကာက္ ဘုရင္ ။ ကိုလံဘတ္ နဲ႔ ၾကက္ဥ ရွာပုံေတာ္
ငါ့ညီမေလးက မင္းအရင္ ႏိုင္ငံျခားကို ေရာက္မယ္တဲ့။ ေအး။ ေကာင္းတယ္။
နင့္ ခ်က္တုိင္မွာ မွဲနီေလးပါလား
မေန႔က ဖုန္းဆက္ထားတဲ့ ညီမေလးထံ ဒီေန႔ ဖုန္းမဆက္ျဖစ္
အိမ္ကို မနက္မွပဲ ျပန္ေတာ့မယ္
အေမ့ရဲ႔ အတင္းအဖ်င္းေတြ မေျပာၾကပါနဲ႔
ေမာ္နီတာထဲမွာ အေတြးစမ်ားကို လွမ္းျမင္ေနရ
ဇာတကနိပါတ္ေတာ္ထဲမွာ မင္းက်င့္တရား ဆယ္ပါးကို အစိုးရတို႔လိုက္နာအပ္ေၾကာင္း ေဟာေတာ္မူထားပါ တယ္။ မင္းက်င့္တရားဆယ္ပါးအား ခုေခတ္ကာလမွာလည္း တိုင္းျပည္ကို ျငိမ္းခ်မ္းသာယာစြာ အုပ္ခ်ဳပ္လိုတဲ့ အစိုးရမင္းမ်ားအသံုးခ် လိုက္နာက်င့္သံုးထိုက္တယ္။ ဒီမင္းက်င့္တရား(ရာဇဓမၼ) ဆယ္ပါးကေတာ့-
၁။ ရက္ေရာမႈ၊ လြတ္လပ္မႈရွိျပီး တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္ျခင္း
၂။ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားရဲ႕ ဘ၀သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးအတြက္ မိမိရဲ႕ ကိုယ္က်ိဳးအတၱကို စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာ ခံျခင္း
၃။ အက်င့္သီလ အဆင့္ျမင့္ေကာင္းမြန္ျခင္း
၄။ ႐ိုးသား၊ ေျဖာင့္မတ္ျပီး အၾကြင္းမဲ့ဂုဏ္သိကၡာရွိျခင္း
၅။ ၾကင္နာ၊ သနားတတ္ျခင္း
၆။ တိုင္းသူျပည္သားမ်ား ေလးစား၊ အားက်ေလာက္ေအာင္ မိမိတို႔ရဲ႕ဘ၀ အေနအထိုင္
႐ိုးသားျခင္း
၇။ အမ်က္ေဒါသ ကင္းစင္ျခင္း
၈။ အၾကမ္းမဖက္ျခင္း
၉။ သည္းခံတတ္ျခင္း
၁၀။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားကို ေလးစားစြာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ညီညြတ္မႈကို
ျမွင့္တင္ျခင္းတို႔ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရားက အၾကမ္းမဖက္ေရးကိုသာ ေဟာၾကား ဆံုးမေတာ္မူပါတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုသာ တေလာကလံုးနဲ႔ဆိုင္တဲ့တရားအျဖစ္
တရားတဲ့စစ္ဆိုတာဘယ္ေတာ့မွမရွိဘူ
(ေမးထဲမွ ရတဲ့ ဗုဒၶတရားေတာ္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးမွ ထုတ္ႏႈတ္တင္ျပပါတယ္။)
ေန၀င္ေနၿပီ
ျပတင္းေပါက္နဲ႔ ပလက္ေဖာင္းေတြေပၚမွာ
မၿပီးမစီးေသးတဲ့ တုိက္ခန္းအိမ္ႀကီးရဲ႕ ထက္၀န္းက်င္
က်ီးေတြက တ အ..အ
ဒီညေန ပိုၿပီး ခံစားရခက္ေနသလုိဘဲ
ငွက္ၿမီးေတြက တ၀ဲ၀ဲ
အထီးက်န္တဲ့ ငါ့ဘ၀က ရွည္လ်ား
အိပ္တန္း၀င္ဖို႔ အိမ္မျပန္ခ်င္ဘူး
အလြမ္း အလုိမက်မႈနဲ႔ ဂ်င္ေပါက္သလုိ လည္ေနတဲ့စိတ္က
ငါ့ ဦးေႏွာက္အာရုံေၾကာ တည့္တည့္ ေက်ာက္ခ်ေနေလရဲ႕။
ျမန္ျမန္ရုိက္ ျမန္ျမန္တင္
ျမန္ျမန္ခ်က္ ျမန္ျမန္ call
မံဘာ ရုိးရုိး မႏုိင္၀န္ အင္တာနက္ အသုံးစရိတ္
သူငယ္ခ်င္းေရ
မင္းနဲ႔ ငါနဲ႔ ေတာင္ပံေတြ တတ္ဆင္ပုံခ်င္း မတူညီဘူး
ဘန္ေကာက္မွာ ဘာအလုပ္ရွိသလဲ
နယူးေယာက္ကုိ မ်က္ေစာင္းထိုးေနတယ္
မအားတဲ့ အခါ စက္မေကာင္းဘူးလုိ႔ေျပာလိုက္တယ္။
ဘ၀မွာ ကြန္နရွင္း အၿမဲတမ္းက်ေနခဲ့
နင္ေကာ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ
လွႏုိင္သေလာက္ အစြမ္းကုန္ လွေနပါေစ
ပုိက္ဆံေခ်းမယ္ ထင္ၿပီး အသံတုန္မသြားပါနဲ႔
အလကား စတာပါ ခြန္အားကုိ ဆြဲဆန္႔ႏို္္င္သမွ် ဆြဲဆန္႔ထားတယ္
ငါတုိ႔ ေလ့က်င့္ခန္းထဲက မၾကာခင္ ထြက္ရေတာ့မလား
ေနမ၀င္ခင္ လထြက္လာမွာ ေၾကာက္တယ္
ညရဲ႕႔ အလွကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခံစားခ်င္ေသးရဲ႕႕
ငါတို႔ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေတြ႔ႏုိ္င္မွာပါ။
ကိုယ္ထင္ရင္ ကုတင္ေရႊနန္းလို႕ စကားပံုကဆိုခဲ့ပါသည္။ အထင္သည္မျမဲခဲ့ပါ။ ေျပာင္းလဲခဲ့ရပါျပီ။ ဒီေတာ႕ ကုတင္သည္ ေရႊနန္းမဟုတ္ပဲ သူမအတြက္ အလွ်ံျငီးျငိီးေတာက္ေလာင္ေနေသာ သံေႏွာင္အိမ္ျဖစ္ခဲရပါေလျပီ။
"ခ်ိဳရယ္ မင္းရဲ႕အျပစ္ကင္းတဲ့ အျပံဳးေလးရယ္၊ ၀ါ၀င္းတဲ႕အသားေလးရယ္ဟာ ကိုယ္႕ကိုပထမဆံုးဖမ္းစား လိုက္တာပါပဲ"
ခ်စ္သူ၏ေႏြးေထြးေသာစကားသံမ်ား
"မခ်ိဳရယ္ ညည္းအိမ္ေထာင္က် သိပ္ကံေကာင္းတာပဲ" ဘ၀တူမိန္းကေလးမ်ား၏ ခ်ီးက်ဴးမွုကိုခံရေသာအခါ သူမမပြင္႕တစ္ပြင္႕ျပံဳးျပခဲ႕ပါ
သူမ၏ပီတိလွုိင္းတို႕စတင္ညစ္ႏြမ္
"ခ်ိဳမင္းကိုယ္တို႕ မြတ္စလင္ဘာသာထဲ၀င္ရမယ္.။"
"ဟင္..ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ႕ဘာသာယူလို႕
"မရဘူးခ်ိဳ ကို္ယ္႕ခင္ပြန္းရဲ႕ဘာသာကို ဇနီးသည္ကလိုက္ယူရတာ ကိုယ္တို႕ မြတ္စလင္ ဘာသာရဲ႕ထံုးစံပဲ၊ ဒါေႀကာင္႕ခ်ိဳမျဖစ္မေနေျပာင္းမွ
"အကိုပဲလက္ထက္ျပီးရင္ခ်ိဳ႕အလို
"ေအးေလ အားလံုးခ်ိဳ႕အလိုက် ထားတယ္ေလ အခုခ်ိဳ႕မွာ တီဗီြ၊ ဗီစီဒီ၊ ေရခဲေသတၱာ၊ အဲယ္ကြန္း၊ တယ္လီဖုန္း၊ သြားစရာရိွရင္ကား အားလံုးျပည္႕စံုေနျပီ။ ဒါေတြအားလံုး ခ်ိဳ႕ကိုခ်စ္လြန္းလို႕ ကိုယ္ျပည္႕ျပည္႕စံုစံုထားေပးတာ
အိမ္ေထာင္ရွင္မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕
"ဟယ္...အေမလာတယ္၊ ၀မ္းသာလိုက္တာအေမရယ္ သမီးေလ အေမ႕ကို အရမ္း ေအာက္ေမ႕ေနတာ၊ အေမေနေကာင္းတယ္-ေနာ္"
"ေအး..ေကာင္းပါတယ္သမီးရယ္၊ အေမလည္း ငါသမီးသားဦးေလးေမြးတယ္ ႀကားကတည္းက လာခ်င္ေနတာ အိမ္မွာေလးခ်က္ျပဳတ္ေရး တာ၀န္လက္လြဲလို႕ မရတာနဲ႕ ေတာ္ေတာ္နဲ႕မလာျဖစ္ဘူး။ ဒါနဲ႕ငါေျမးႀကီး ႀကည္႕စမ္းပါ ရေစအံုးဟယ္။ ငါ႕မွာ ေျမးဦးသကၤန္းခ်ီရေတာ႕မွာဆိုေတာ
အမွတ္မထင္ ေျပာလိုက္ေသာ မိခင္ေဒၚရင္၏စကားသံေႀကာင္႕ သူမထိပ္ထိပ္ျပာျပာ ျဖစ္သြားရသည္။ သူမ၏ ခင္ပြန္းက မီးဖိုခန္းမွာ ထမင္းစားေနခိုက္ျဖစ္၍ ေတာ္ေပေသးသည္။ ေဒၚရင္ကေတာ႕ သူမအျဖစ္ကိုမသိရွာပဲ ကေလးကိုေကာက္ယူေပြ႕ခ်ီေခ်ာ႕ျမဴေ
........*................*....
အႀကားအျမင္ဗဟုသုတနည္း၍ ရိုးသားလြန္းေသာမိခင္ႏွင္႕ မြတ္လင္ဘာသာ၀င္ ခင္ပြန္းသည္တို႕အႀကား ပဋိပကၡမျဖစ္ေစရန္ သူမသတိႀကီးစြာထား၍ ဂရုစိုက္ခဲ႕သည္႕ႀကားမွာပင္ ျပႆနာက ရိုင္းျပစြာ၀င္ေရာက္လာခဲ႕ ပါသည္။
"ဒီမွာခ်ိဳ မင္းအေမလုပ္ပံုေကာင္းေသးရဲ႕လား"
"ဟင္...အေမဘာလုပ္မိလို႕လဲ"
"ဘာလုပ္ရမွာလဲကြ မနက္ကဘုန္းႀကီးတစ္ပါးကို ဆြမ္းထြက္ေလာင္းတာ ငါကိုယ္တိုင္ ျမင္လိုက္လို႕ေပါ႕"
"ေႀသာ္-အစ္ကိုရယ္ ရြာမွာလဲ အေမက ေန႕တိုင္း ဒီလိုဆြမ္းေလာင္းေနက်ေလ။ ဒီမွာလည္း ထမင္းဟင္းအဆင္သင္႕က်က္ျပီးသားျ
"မလိုခ်င္ဘူးကြာ- သူအိမ္မွာသူဘာလုပ္လုပ္ ငါ႕အိမ္မွာ ငါမႀကိဳက္တာမလုပ္ရဘူး။ ဒီကိစၥမင္းေျပာရင္ေျပာ မင္းမေျပာရင္ငါေျပာရလိမ္႕မယ္။"
"အို-အကိုေျပာစရာမလိုပါဘူး၊ ခ်ိဳ႕ဘာသာအဆင္ေျပေအာင္ႀကည္႕ေျပာ
မိခင္အား ရန္လိုထိပါးလာမည္႕ကိစအတြက္ သူမႀကမ္းတမ္းစြာ တုန္႕ျပန္လိုက္ခ်င္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ျပႆနာက ပိုႀကီးထြားလာႏိုင္သည္႕အတြက္ နာက်င္မွုတို႕ေရာစြက္ေနေသာေဒါ
သ႔ူမိခင္ျပန္ေသာေန႕တြင္ ေမာ္တင္သေဘၤာဆိပ္သို႕ သူမကိုယ္တိုင္လိုက္ပို႕ျဖစ္သည္။ ကားေပၚက အဆင္းမွာပင္ ယခင္ကသူမႏွင္႕အတူေစ်းေရာင္းခဲ႕ေ
"ဟယ္-မခ်ိဳ၀လာလုိက္တာဟယ္၊ သူေဌးမရုပ္တကယ္က်တယ္သိလား၊ နင္ငါတို႕ကိုသတိရေသးရဲ႕လား-ဟင္။ ငါ႕မွာေတာ႕နင္႕ကိုေန႕တိုင္းသတိ
"ေအးမာရယ္-ငါလည္းနင္တို႕ကိုသတိ
"ေႀသာ္ ဒါနဲ႕မခ်ိဳ-ဒီႏွစ္ရြာဦးေက်ာင္း
"ေအးဟယ္ငါလာခ်င္လုိက္တာ နင္တို႕ေျပာမွ ငါရြာကိုပိုျပီးေတာင္သတိရလာတယ္။
ေျပာသာေျပာရသည္ သူမဘ၀သည္ ရြာကစည္ကားလွေသာအလွဴပြဲ၊ ကထိန္ပြဲမ်ားႏွင္႕ အဆက္ျပတ္ခဲ႕ရျပီျဖစ္သည္။ "မည္႕သည္႕ပြဲေတာ္ကုိမွ်မသြားရဟု
အျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ကားေပၚလိုက္ပါရင္း ရြာကပြဲေတာ္ေတြအေႀကာင္း သူမေတြးေနမိသည္။ သူမ၏ အပ်ိဳစင္ဘ၀ အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားသည္ ရြာမွပြဲေတာ္ရက္မ်ားပင္ ျဖစ္ခဲ႕ရသည္။ အလွဴပြဲ၊ ဘုရားပြဲ၊ ရိွျပီဆိုလွ်င္ တေဒါက္ေဒါက္ ဓါးခ်က္သံေလးမ်ားျဖင္႕ စည္းခ်က္ညီညာေသာ ႀကက္သြန္လွီးပြဲမွာ သူမပါ၀င္စျမဲ။ ကြမ္းေတာင္
ပန္းေတာင္ကိုင္အဖြဲ႕ႏွင္႕ အမ်ိဳးသမီးေ၀ယ်ာ၀စၥအဖြဲ႕မ်ားတြ
*................*...........
ဤခုႏွစ္ဆူကုန္ေသာ......ျမတ္ဘုရာ
သူမတို႕ေနရာႏွင္႕ မလွမ္းမကမ္းတြင္ရိွေသာ မဟာသိမ္ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတိုက္မွ လြင္႕ပ်ံလာေသာအသံခ်ဲ႕စက္အသံ။ ဤသီခ်င္းသံသည္ ရြာမွာအလွဴဘုရားပြဲရိွတိုင္း ဖြင္႕ေနက် သီးခ်င္းသံျဖစ္သည္။ အခုမွပို၍တမ္းတစြာ နားေထာင္ျဖစ္သည္။ ရြာကိုပို၍သတိရမိသည္။
သူမတို႕အရပ္တြင္ အလွဴအစေန႕တြင္ အသံခ်ဲ႕စက္ေရာက္သည္ႏွင္႕တျပိဳင္
အလွဴအိမ္ကေကၽြးေမြးေသာ သီးစံုခ်ဥ္ေရဟင္း၊ ငံျပာရည္ခ်က္၊ တို႕စရာတို႕ျဖင္႕ ကေလးလူႀကီးအားလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါးစားေသာက္က်ေတာ႕မည္။
ဤသီခ်င္းႏွင္႕ စိတ္ကူးထဲကရြာအလွဴပြဲ၏ပံုရိပ္ျ
ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအတြင္း၀င္၍ ဘုရား၀တ္ျပဳေနသူမ်ား၊ က်က္သေရရိွလွေသာ ျမင္ကြင္းအစံုကို သူမလြမ္းေမာစြာ ေငးႀကည္႕ေနမိသည္။ ျဖစ္လိုရာျဖစ္ေစေတာ႕ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွ ေငြသံုးေထာင္က်ပ္ကို ထုတ္ယူ၍ ခပ္သုတ္သုတ္သြားလွဴလိုက္သည္။ ဘ၀တသက္တာအတြင္းမွာ အရသာအရိွဆံုးအလွဴဟု သူမဘာသာမွတ္ခ်က္ျပဳရင္း ႀကည္ႏူးလိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း။
..............................
"ဒကာမႀကီး-ကိုရင္တစ္ပါးဆြမ္းခံႀ
သကၤန္းကို သပ္ရပ္စြာရံုထားေသာ ကိုရင္ႏွစ္ပါးက သူမကိုျမင္၍ ဆြမ္းဖိတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘာသာျခားအမ်ား စုေနထုိင္ေသာ ဤေနရာတ၀ိုက္တြင္ ျမန္မာရုပ္ေပၚလြင္ေနေသာသူမကို ေတြ႕လိုက္၍ အားကိုးတႀကီး ဆြမ္းဖိတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ႕ ကိုရင္မ်ားကိုခပ္ေတြေတြႀကည္႕ေ
"အရွင္ဘုရား တပည္႕ေတာ္.......?........မြတ္
တစ္ဆို႕ေနေသာ လည္ေခ်ာင္းအတြင္းမွ သူမ အသံေခ်ာက္ကပ္စြာ ထြက္ေပၚလာသည္။ ကိုရင္မ်ားကသူမကို ဘာသာျခားဟုတ္ပါ႕မလားဟု သံသယအႀကည္႕ျဖင္႕ ႀကည္႕၍ လွည္႕ျပန္သြားႀကေလျပီ။
အလွဴအတန္း ရက္ေရာေသာအဘိုးအဖြားတို႕၏ေျမးျ
ငိုရွိုက္ပစ္လိုက္သည္။
.......*.........*............
တိတ္ဆိတ္ေသာပတ္၀န္းက်င္ ခပ္စိမ္႕စိမ္႕ေလႏုေအး ႀကည္ႏူးဖြယ္ဆည္းလည္းသံတို႕ကို ခံစားရင္း အလင္းေရာင္ခပ္ေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ေအာက္
"ဟင္-ငါေရႊတိဂံုဘုရားကို အိမ္မက္မက္ေနတာပါလား။ ေႀသာ္....မခ်ိဳရယ္.. ဘုရားက ညည္းကို အျမင္မွန္ျပေနပါလား။ ခ်စ္သမီးက ကိုယ္႕ရဲ႕ဘာသာကိုစြန္႕ခြာသြားေ
သူမတီးတိုးစြာေရရြတ္မိသည္။ မိုးစင္စင္လင္းသြားသည္႕တိုင္ ဆက္၍အိပ္မရေတာ႕။ ျမင္သိစိတ္၏အာရံုမွာ အိမ္မက္ထဲကေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ ပံုေတာ္ျမင္ကြင္းက ေဖ်ာက္ဖ်က္မရေတာ႕။ ေန႕လည္ထမင္းစားျပီးသည္ႏွင္႕ သားေလးကိုေခၚကာ ေရႊတိဂံုဘုရားသို႕ ထြက္လာခဲ႕သည္။ သူမခင္ပြန္းအျပင္ သြားခိုက္ျဖစ္၍ အိမ္တံခါးကို ပိတ္ထားခဲ႕သည္။ ျဖစ္လိုရာျဖစ္ေစေတာ႕ ေနာက္ျပႆနာေနာက္မွ ႀကည္႕ရွင္းေတာ႕မည္။ အိမ္မက္ထဲကအတိုင္းပါပဲ ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးက ဆည္းလည္းသံကလံုကလင္မ်ားျဖင္႕ ေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုလွ်က္ ရိွ၏။ ဤေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးအား သူမတသက္တာဖူးခြင္႕မရေတာ႕ဟု ထင္မွတ္ထားခဲ႕ရာ ယခုေတာ႕ စြန္႕႔စြန္႕ စားစား ဖူးျမင္ခြင္႕ရလိုက္ေသာေႀကာင္႕ စိတ္ႀကည္ႏူးခ်မ္းေျမ႕မွု အျပည္႕ျဖင္႕ အားပါးတရရိွခိုးပူေဇာ္လိုက္သည္။ သို႕တိုင္ေအာင္ဖူးျမင္၍မ၀ႏိုင္ေ
"အမား...ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္"
အနီးတြင္ထိုင္ေနေသာသားေလးက သူမအား နားမလည္ဟန္ျဖင္႕ေမးလိုက္သည္။
"ေႀသာ္--သားသား--အမားဘုရားရိွခိ
သားေလးကိုသူမရင္ခြင္ထဲထိုင္ေစလိ
"သားသားလိုက္ဆိုစမ္း အမားဆိုသလိုလိုက္ဆိုစမ္း ..........
..ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ.......၊
ဓမံၼ သရဏံဂစၦာမိ....၊
သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ။
သားေလးကို တုိင္ေပးရင္း သူမေရာသားေလးပါ သရဏဂံုေဆာက္တည္ျပီး ျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူလိုက္သည္။
..............**------**-----
ဘုရားကျပန္လာျပီး ေနာက္တေန႕မွာပင္ သူမခင္ပြန္းက ဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္လြန္းေသာ စကားတစ္ခြန္းျဖင္႕ တိုင္ပင္ခဲ႕ပါသည္။
"ခ်ိဳ-သားေလးကိုကို၀တ္ေက်ာင္းေ
"အို-သားေလးက.. အခုမွေလးႏွစ္ေက်ာ္ရံုေလးရိွေသး
"ကို..ဆရာတစ္ေယာက္နဲ႕တိုင္ပင္ျ
ဆႏၵ၏ေနာက္မွာအာဏာတို႕ ေရာစြက္ေနေသာ သူမခင္ပြန္း၏စကားလံုးမ်ားကို သူမေတာ္လွန္တားျမစ္ႏိုင္စြမ္း မရိွခဲ႕ပါ။
.....................**.......
သူမခင္ပြန္းႏွင္႕သားေလးတို႕ ထြက္သြားျပီး တစ္နာရီခန္႕အႀကာမွာ သူမအမည္ကို အေရးတႀကီး ေခၚသံႀကားလိုက္ရသည္။
"မခ်ိဳ-----မခ်ိဳ----မခ်ိဳ"
"ဟဲ႕----အီမန္ဘာလို႕ဒီေလာက္အေရး
"အစ္မေယာက်္ားမွာသြားတယ္ .. ၀တ္ေက်ာင္းကအျပန္ အစ္မတို႕ကေလး ကားတိုက္ခံရလို႕ ..အဲဒါ ေဆးရံုကိုအျမန္လိုက္ခဲ႕ပါတဲ႕"
"ဘာ..သားေလးကားတိုက္ခံရလို႕"
သူမရင္ထဲ မီးစႏွင္႕ထိုးသြင္းခံရသကဲ႕သို႕ ခံစားလိုက္ရသည္။ ရပ္ထားေသာ ႀကမ္းျပင္ေနရာသည္ ဦးစိုက္ကၽြမ္းျပန္ ျဖစ္သြားသည္ဟု မွတ္ထင္လိုက္ရသည္။ ေဆးရံုကိုအျမန္ဆံုးလိုက္သြားလို
"ခ်ိဳ--ကိုယ္တို႕သားေလးဆံုးရတာ ဘာေႀကာင္႕လဲသိလား"
"သိတယ္ေလ--ရွင္႕ေႀကာင္႕ေပါ႕။ ဗလီကုိေခၚသြားလို႕ေပါ႕။ ကၽြန္မေခၚမသြားနဲ႕အံုးလို႕ တားပါလွ်က္နဲ႕ ဇြတ္အတင္းေခၚသြားတယ္။ ရွင္႕ေႀကာင္႕ကၽြန္မသားေသရတာေလ။"
သားေလးအတြက္ ခံစားခဲ႕ရေသာ နာက်င္မွုႏွင္႕ေဒါသတို႕ ေရာစြက္ေနသည္ေႀကာင္႕ သူမႀကမ္းတမ္းစြာေျပာဆိုပစ္လိုက္
"ေအးငါလည္း အဓိကတရားခံဘယ္သူလည္းဆိုတာ သိေစခ်င္လို႕ မင္းကိုေမးတာ။
သားေလးမဆံုးခင္ေန႕က အျပင္သြားတဲ႕ကိစၥ အိမ္နီးခ်င္းေတြေျပာလို႕ ငါအားလံုးသိျပီးျပီ။
သားေလးကို မင္းတို႕ေရႊတိဂုံဘုရားေခၚမသြား
"အို--ရွင္မဆိုင္တဲ႕ကိစၥကိုလာျ
"ေအးသူမ်ားေတြအတြက္ မထူးဆန္းေပမယ္႕ မင္းအတြက္ထူးဆန္းတယ္ကြ မင္းကိုယ္မင္း ျပန္ေမးႀကည္႕စမ္း။ ဘာ--ဘာသာ၀င္လဲဆိုတာ၊ မင္းက မြတ္စလင္ဘာသာ၀င္ျဖစ္ေနၿပီေလ"။
သူမရယ္သြမ္းေသြးရင္းျပန္လည္ေခ်
"ဟင္း--ဟင္း--ဟင္း၊ ကၽြန္မလား ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေလ။ ကၽြန္မေရႊတိဂံုဘုရားႀကီးဆီမွာ သရဏဂံုေဆာက္တည္ျပီးသြားျပီ အခုကၽြန္မဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္ေနျပီေ
"ဘာ---ဘာေျပာတယ္။ မင္းေစာ္ကားတယ္ေပါ႕။ ငါတို႕ဘာသာထဲ၀င္ျပီး တျခားဘာသာ ျပန္ေျပာင္းတယ္ေပါ႕"
"ေစာ္ကားတာမဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္မရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရး
"ေအး--ဒါဆိုရင္ေကာင္းျပီေလ အိမ္မွာရိွတဲ႕ပစၥည္းကိုေတာ႕ မင္းဘာတစ္ခုမွ ရလိမ္႕မယ္မထင္နဲ႕ မင္းႀကိဳက္တဲ႕ ေနရာသြားႏိုင္တယ္"။
သူမအ၀တ္အစားမ်ားကို အိမ္ေထာင္က်စဥ္က ယူလာခဲ႕ေသာအိတ္ျဖင့္ ထည္႕၍ သေဘၤာဆိပ္သို႕ ထြက္လာခဲ႕သည္။ သူမအတြက္ ေရွ႕ဆက္ျပီးလုပ္ရမည္႕အလုပ္ႏွင္႕ သြားရမည္႕ေနရာအတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ခိုင္မာစြာ ခ်လိုက္သည္။ ခရီးသည္မ်ား နားေနခန္းသို႕၀င္၍ စာတစ္ေစာင္ေရးလိုက္သည္။
......xxxxxxx...............
"ေအးမာ၊ မေဆြ၊ ခင္မိုး။ ငါစာေရးလိုက္ပါတယ္။ နင္တို႕ဒီစာကို ဖက္ေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ငါဟာမခ်ိဳအျဖစ္နဲ႕မဟုတ္ေတာ့ပဲ ေလာကီကိုစြန္႕ခြာသြားတဲ့သီလရွင္
နင္တို႕ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း
မခ်ိဳ
...........xxxx..............
စာအိတ္ကိုပိတ္၍ ဧရာ၀တီသေဘၤာစာေရးႀကီးအား သူမတို႕ရြာသို႕ ေပးဘို႕ရန္ မွာႀကားလိုက္သည္။ ဤစာသည္ ဆံုးရွုံးခံဘ၀ျဖင္႕ရင္း၍ရခဲ႕ေသာ သူမ၏ ေနာင္တေ၀ဒနာမ်ား အတြက္ သူမတက္ႏိုင္ေသာအစားထိုးကုသမွုဟု ခံယူလိုက္သည္။
သေဘၤာမ်ားဥဒဟိုသြားလာေနေသာရန္ကု
------------------------------
ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
(ဤ၀တၳဳတိုေလးသည္ အျဖစ္ပ်က္မွန္တစ္ခုအား အေျခခံျပီး ခံစားေရးဖြဲ႕ထားေသာ ၀တၳဳတိုတပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။)
အီးေမးမွ ရေသာ ၀တၳဳတုိေလးကုိ တင္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒ႑ာရီထဲက ခ်စ္သူေတြက
ငါတုိ႔ေလာက္ ခ်စ္ခ်င္မွ ခ်စ္ၾကမွာပါ
လူလစ္တုိင္း “ခ်စ္တယ္”လို႔ ဖုန္းထဲကေန နင္ ခုိးခိုးေျပာတတ္ေနၿပီ
ေလညွင္းသဲ့သဲ့ တုိက္သံၾကားတုိင္း နင့္အသံလို႔ ငါ ထင္တတ္ေနၿပီ
ဘယ္ေလာက္ ေ၀းေနရဦးမွာလဲ
ေတြးလိုက္တိုင္း နစ္ေနေအာင္ ျပဳတ္ျပဳတ္က်သြားတဲ့စိတ္
ဟုိးအေ၀းဆုံးသုိ႔ လြင့္ေျမာသြားတဲ့ ၀ိညာဥ္မ်ား
နင္နဲ႔ ငါနဲ႔ ၾကားမွာ ပင္လယ္ေတြ ေတာအုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ျခားေနတုန္း
မုိးကုတ္စက္၀ုိင္း အနားသတ္နားက တိမ္မိသားစုေလးေအာက္မွာ နင္ ထုိင္ေငးေနသလား။
၂။ ေကာင္းေကာင္းေနေနာ္လို႔ နင္ မွာလႊတ္လိုက္တယ္
နင့္ အက်ၤ ီ အသစ္စက္စက္ေလးကို ငါ တစ္ေယာက္တည္း ၀တ္ဖုိ႔
ေသာ့ခတ္ သိမ္းဆည္း ထားေပးပါ။
၃။ သိပ္ခ်စ္တဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြ
ေလညွင္းနဲ႔ အတူ သယ္ေဆာင္လာခဲ့မယ္ဆုိရင္
ငါ့ ႏွာေခါင္းနဲ႔ သင့္ေတာ္ပါ့မလား
အခု ေအာက္ဆီဂ်င္ မလတ္မဆတ္ေတြ ရွဴေနရတယ္
အေ၀းဆုံးသုိ႔ ထြက္ခြါခဲ့ရသူ
အေ၀းဆုံးသို႔ ျပန္လာခ်င္လွၿပီ
မင္းရဲ႔အနီးမွာ။
၄။ တစ္ေန႔ ျပန္လာခဲ့မွာပါ
ေလယဥ္စီးတဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္လို
၅။ ခံစားရတာလည္း ရူးခ်င္ေစာ္နံတယ္
လြမ္းရတဲ့ ေန႔ေတြ ညေတြ အေၾကာင္းေျပာဖုိ႔
မင္းနားရြက္ေလး အဆင့္သင့္ ျဖစ္ေနလား
သီခ်င္းေလးေရ လမ္းႀကဳံရင္ ၀င္ေျပာေပးပါ။
