ကၽြန္ေတာ္ ဒူးတုန္ေနၿပီ။ စာေပးထားတာ ၾကၿပီ။ အေျဖက မရေသး။ သိခ်င္လွၿပီ။ ရင္ဘတ္က ရင္ဘတ္ပီပီ ရင္က်ပ္ေနၿပီ။ ေၾကာက္ခ်င္ေၾကာက္ပေစ။ အရဲစြန္႔မွ ရေတာ့မည္။
ေဘးလူမ်ားကုိ တစ္ခ်က္အကဲခတ္ၿပီး ေလသံခပ္တုိးတုိးျဖင့္ မႏွင္းႏြယ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ ေမးခ်လိုက္ေတာ့၏။
““ႏွင္းႏြယ္ နင္ ငါ့ကုိ မခ်စ္ဘူးလာ””
““သိဘူးလို႔””
( သာရလင္း ၏...ရာဇ၀င္သြန္းဖူးတဲ့ ေက်းလက္ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈမွ )
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 ေ၀ဖန္ခ်က္:
Post a Comment