တစ္ေနကုန္ မအီမသာနဲ႔
ေနရထိုင္ရတာ လူ႔ဘ၀ သရုပ္ေပၚလြန္းခဲ့
ပါးလွ် ညဳိ႔ေမွာင္ေနးတဲ့ ဇာပ၀ါ တစ္ထည္လို
၀ိညာဥ္ အေသေတြ တအိအိေရြ႔လ်ား
ခဏတစ္ျဖဳတ္ အလုပ္နားတုန္း
မေနတတ္မထိုင္တတ္မို႔ ေရဒီယုိ ဖြင့္ၾက ည့္မိေတာ့
“ နာဂစ္ဒဏ္သင့္ေဒသမွ ကေလးအေယာက္ရွစ္ဆယ္
လူကုန္ကူးမႈမွ ကယ္တင္ႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း”
အားလုံးအတြက္ တုိးတက္ဖို႔ ျပန္လည္ထူေထာင္ႏုိင္ဖုိ႔
သတိတရ ေတြးၾကည့္မိေသးရဲ႔
လူေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ေနရေပမဲ့ လူေတြနဲ႔ ေ၀းေနရတဲ့ ဘ၀
ႀကီးပြား တုိးတက္ဖုိ႔ အထူးတလည္ စဥ္းစားမိတဲ့ေန႔မွာ
မႀကီး မပြား မတုိးတက္ပဲနဲ႔ ေသးၿပီး ပုသြားရတဲ့
ေရခဲေသတၱာ တစ္လုံးအေၾကာင္း
ကံၾကမၼာကုိ ခြဲစိတ္ၾကည့္ရမွာလား
ရင္ဘတ္ေတြကုိ တူးေဖာ္ၾကည့္ရမွာလား။
ဟိုဟုိဒီဒီေလွ်ာက္ရင္း ေရႊဆိုင္တစ္ဆုိင္ထဲေရာက္သြား
လက္ခ်ည္းျပန္ထြက္ခဲ့ရင္ မေကာင္းတတ္လို႔
ေရႊတစ္ပိသ္သာေလာက္ေတာ့ ၀ယ္လိုက္ခ်င္ေပမဲ့
ျပန္မေရြးႏုိင္ေသးတဲ့ တစ္မတ္သား ဆြဲႀကဳိးေလးကုိ ရိပ္ခနဲျမင္မိ
ေက်ာက္စိမ္းတင္ပုိ႔မႈ တခ်ဳိ႔လည္း ပိတ္ခံလိုက္ရ
ေနေရာင္တို႔ ပုန္းကြယ္ကုန္ၾကၿပီ
ငါ ဘယ္မွာ သြားပုန္းေနရင္ ေကာင္းမလဲ
ကြမ္းတစ္ယာေလာက္ေတာ့ အမူး၀ါးလိုက္ခ်င္ရဲ႔
မီးေရာင္ေအာက္မွာ ေစာင့္ၾကည့္ဂ်ာနယ္ကုိ
ခဏတျဖဳတ္ ေစာင့္ၾကည့္မိေတာ့
“အႏုပညာရွင္ (၃၀) ဦး မူးယဇ္ေဆး၀ါး ကိစၥ
ရုံးထုတ္ စစ္ေဆးမည့္ သတင္း မွန္/မမွန္ ခြဲျခားသိႏုိင္”
“သုခုမ၏ ဒါနပြဲသဘင္ႏွင့္
မုိးမင္းေျပာေသာ (ေလေဘး) ဇာတ္သဘင္အလွဴဒါန”
“ဦးပဥၹင္းမ်ားလည္း ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် ပါ၀င္ကူညီလွဴဒါန္း”
boa-မွ ဆရာေမာင္သာရကေတာ့ တုိက္တြန္းသြားတာပဲ
“ေဇနႏၵာ ခ်ဳိင္နယ္ သတင္းဌာနတစ္ခု ထူေထာင္ဖို႔”
လူေတြ ဘာလုိ႔ အိပ္ကုန္တာလဲ
ညေရာက္ရင္ အိပ္ဖို႔ ဆိုတာကုိ ဘယ္မသာသတ္မွတ္ခဲ့တာလဲ
ညဆိုတာ
မလြတ္လပ္တဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံနီးပါး မည္းေမွာင္တယ္
အိပ္မေနၾကနဲ႔
ညဆုိတာ
တြင္းနက္ႀကီး တစ္ခုနဲ႔တူတယ္
ငါ ခုန္မခ်ခ်င္ဘူး
အား ...
တစ္ေန႔တာ ကူးခတ္မႈ
ဘယ္ေလာက္မွန္သလဲ ဘယ္ေလာက္မွားသလဲ
မသိဘူး ၊ သတ္ပုံက်မ္း မေၾကဘူး
(၂၀၀၈၊ ၇ လပုိင္းက ကဗ်ာေလးပါ)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 ေ၀ဖန္ခ်က္:
Post a Comment